Politika Grek kökenli olup şehir yönetimi anlamına gelmektedir.
Fakat toplumsal olgu olarak söz edildiğinde, toplumun özgürce yönetilerek gelişmesi ve bireyselleşmesinin sağlanması olarak tanımlanabilir.
Yönetim olgusunu içermekle birlikte ona indirgenemez.
Ne öz yönetimle,nede iktidar yönetimi ile özdeşleştirilir.
Politikayı toplumun özgürlük alanı, gelişmenin anlam ve iradece türetildiği yaratım alanı olarak yorumlamak öz gerçekliğine daha yakındır.
Hatta politikayı özgürlükle özdeşleştirmek mümkündür.
Burada toplumun hem düşünce hende eylemle kendiliğini, kendi kimliğini bilince çıkarması, geliştirmesi ve savunması söz konusudur.
Politika öz yönetim erki haline geldiğinde demokratik politika olarak kimlik kazanırken,politikanın iktidar yönetimi haline dönüştürülmesi ise kendi öz gerçekliğinden saptırılması ve kendini inkar eden duruma dönüştürülmesi olarak değerlendirilebilir.İktidar alanı politikanın inkar edildiği alandır.
Dolayısıyla devlet yönetimi liberalizmin ısrarla dayattığı gibi politika ve politik yönetim olmayıp,
tersine politikanın inkarı ve yerine ya iktidarın keyfi yönetimi,yada devletin kurallı idaresinin geçirilmesi anlamına gelir.
Devlet idaresi asla politika olarak yorumlanamaz.
Bir nevi kurallı, norma kavuşmuş iktidardır.
İktidarın kendisi de her halükarda politikanın yadsınmasıdır.
Toplumbilimle kavram kargaşasın en fazla yapıldığı alan iktidar,yönetim ve politik ilişki alanıdır.
Kavramlar o denli iç içe ve sanki özdeşmiş gibi kullanılmaktadır ki,tüm sosyal bilimin çatısı zincirleme tarzda yanlış örülmektedir.
Liberal ideolojiden esinlenen sosyal bilim bu alanda sınır tanımaz bir kafa karışıklığına hizmet etmektedir.
Özellikle tahakümcü sistemin tüm eylemlerine politika denilirken,ayakta kalan politik unsurlar ise görmezlikten geliniyor.
İlkel aşiret yönetimi, dar mahallecilik, uzun vadeyi görmemek,iç ve dış temel ulusal çıkarları temsil edememek biçiminde yargılanmaktadır.
Bu konudaki kafa karışıklığı ve kargaşa muazzam ölçülerdedir.
Politika toplumdan çoktan kovulduğu,yerine ihanetle Özdeş olan iktidar kodları eğemen kılındığı halde, politik olarak büyük bir gelişim sağlandığından,politikada modern ve uygar bir seviyenin yakalandığından dem vurulabilmektedir.
Halbuki politikanın olduğu toplumsal alanda geçerli olan toplumun hayati çıkarlarıdır.Onun yapısal ve anlamsal esenliği ve gelişkinliğidir.
Politikasız ve zayıf politikalı toplumlar ya dıştan bir imha ve sömürge iktidarını yada içten bir iktidar elitinin ve sömürücü sınıfının baskı ve sömürüsünü yaşamaktan kurtulamazlar.
Bu topluma yapılacak en büyük iyilik, onu politik toplum seviyesine yükseltmektir.Daha da iyisi,onu demokratik siyasetin yirmi dört saat çalıştığı sürekli ve yapısal bir demokrasiye kavuşturmaktadır.
